(به یاد پدر)
پدرم وقتی که تو رفتی شب بود
خورشیدنبود ماه هم در آسمانِ خدا گم شده بود
من کوچه ها را گشتم خانه به خانه
تمام راه را گشتم
حتی درخانه به دنبال تو، هیمیگشتم
پدرم برای من تو همه بودی
برای من چراغخانه بودی
سایهی تو روی سرم بود
یک شهرهمه بال و پرم بود
پدرم وقتی که تو رفتی شب شد
شادی در آسمان دلم گم شد
دیگرتو نبودی!
ومن در انتهایی نبودنت گم شدم .
#شعر_ موج نو
#طاهره_ترسلی
تقدیم به روح پدرعزیزم.
آخرین نظرات: